• DST 115.79km
• Sprzęt Speeder
• Aktywność Jazda na rowerze

Tarnowskie Góry - Bytom - Częstochowa

Czwartek, 30 września 2021 | Komentarze 0

Wycieczka z Tarnowskich Gór do Bytomia i stamtąd do Częstochowy. Tego dnia oprócz odwiedzenia Tarnowskich Gór przydarzyła się okazja pojechać do Bytomia. Kusił mnie tam fakt przejechania się po ul. Karola Miarki, na której zdecydowano się wyznaczyć tymczasową drogę rowerową. Najpierw jednak odbyła się konkretna dawka jazdy po mieście, w którym rozpocząłem podróż. Powstały tam nieliczne fragmenty dróg rowerowych z jednym dość ciekawym rozwiązaniem w postaci znaku pionowego. Zajrzałem także na Rynek, a potem spontanicznie skierowałem się by odwiedzić udekorowany już w jesienne barwy Park w Reptach i Dolinę Dramy. Oprócz jazdy po tamtejszych ścieżkach, podjechałem pod Szyb Sylwester i Szyb Ewa. Do Bytomia dotarłem okrężną i ciekawą trasą którą pamiętam odcinkami z jazdy z lat wcześniejszych. Towarzyszyły mi lekkie podjazdy i ładne widoki, m.in. na pola. Do dedykowanej rowerzystom infrastruktury dotarłem po jednokierunkowej jezdni dla samochodów. Po kilkukrotnej jeździe po trasie rowerowej oznaczonej w żółtych i czerwonych barwach, zajrzałem obowiązkowo na Rynek. Trasa to na pewno pewna nowinka dla cyklistów i zrobiona dość porządnie jednak obarczona też pewnymi błędami lub bezsensami typu oznakowanie, aby prowadzić rower. Minusem może być to, że, aby przejechać całość w kierunku przeciwnym do aut to trzeba kombinować, da się natomiast z jakiejś ulicy wjechać na ten twór dzięki tabliczce "Nie dotyczy rowerów" pod zakazem skrętu. Na pewno to coś nowego i w tym miejscu takie rozwiązania rowerowe mogą zadziwiać. Obok tego celu podróży miałem właśnie okazję konkretniej pojeździć po Bytomiu, a tego miasta tak dobrze nie znałem, chociaż już wcześniej w nim bywałem. Bytom to miasto pełne Placów, o czym poinformowali mnie tamtejsi, napotkani mieszkańcy. W niektórych miejscach to miasto jest przyjazne dla rowerzystów. Naglił czas, bo dzień jest co raz to krótszy, a więc na ponad godzinę przed Zachodem Słońca wyruszyłem z tego miasta po ul. Piekarskiej, gdzie kursuje także tramwaj. Kolejny etap mojej trasy to miasta Radzionków i Tarnowskie Góry, a następnie Kalety (Miotek), gdzie jechałem już w ciemności (nie brałem pod uwagę wariantu leśnego). Na jednym z parkingów leśnych założyłem kolejną warstwę ubrań, co zapewniło mi komfort termiczny. Całkowite ciemności miałem na lubianym odcinku drogi pomiędzy Piaskiem a Lubszą. Poczułem tam atmosferę zbliżającej się nieubłaganie jesiennej aury, a więc i zimnych wieczorów. Do samej Częstochowy dotarłem przez Kamieńskie Młyny, Łysiec i Nieradę.

Miejskie kilometry | Po pizzę

Środa, 29 września 2021 | Komentarze 0

dodane: 25.10.2021
Zwyczajne, miejskie kilometry. Dojazdy na Trzech Wieszczów, do Śródmieścia i na Wrzosowiak. Dość spore korki w godzinach szczytu, a więc najlepiej poruszać się po mieście rowerem.
Krótko po powrocie wyjechałem jeszcze po pizzę na Rynek Wieluński.

Dojazdy do różnych dzielnic miasta

Wtorek, 28 września 2021 | Komentarze 0

Miejskie dojazdy na Dźbów, do dzielnicy Gnaszyn-Kawodrza i Wyczerpy-Aniołów. Pierwszy dojazd dość szybko i sprawnie z uwagi na czas. Bardzo pozytywnym faktem była jazda w słoneczku. Trochę kilometrów podczas dnia wpadło, w tym dość dużo po pasach rowerowych. Lekko chłodnawo, ale dobrze się jeździło.

Kędzierzyn-Koźle - Racibórz | Sumina - Rybnik

Poniedziałek, 27 września 2021 | Komentarze 0

Dojazd na stację: Częstochowa Raków. Po zakupie biletu dobowego wyruszyłem w swoje rowerowe podróże tego dnia.
W Gliwicach (w oczekiwaniu na przesiadkę) kilka kilometrów po Starówce i okolicy.

Wycieczkę rozpocząłem w Kędzierzynie-Koźlu. Tam odwiedziny w Parku i na Placu Wolności oraz jazda po tamtejszej, całkiem niezłej infrastrukturze rowerowej. Po tych przejazdach skierowałem się ku wyjazdowi z miasta, a na trasie towarzyszyły mi widoki przypominające o rozpoczętej jesieni. Trasa poprowadzona wycieczkowo, bo Kędzierzyn-Koźle i Racibórz to tylko miejsca początku i końca rowerowej przygody. Po przejechaniu fragmentów głównymi drogami odbiłem na te mniej obciążone ruchem, lokalne i nowe dla mnie asfalty. Zdałem sobie sprawę, że chociaż raz do roku warto wymyślić sobie dystans i tam przybyć. W drodze do Głubczyc oglądałem spowite mgłą pola, a w południe zameldowałem się na Rynku. Głównym prowodyrem tej wyprawy oprócz powrotu w te rejony były niewątpliwie odwiedziny w niezdobytej jeszcze, bardzo odległej gminie Branice. Wjechałem do niej bez problemu, ale z powodu objazdu, którym to nie podążyłem, musiałem na niewielkim fragmencie pokonać przeszkodę w postaci maszyny kładącej asfalt. Odwiedziłem jeszcze jedną maluteńką wioskę i malowniczym szlakiem dotarłem do granicy polsko-czeskiej, ale w zamiarze nie miałem wjeżdżać do sąsiedniego państwa. Parę chwil później odhaczyłem się w Branicach, które jak niejedna gmina w podbijanym województwie, zrobiły na mnie pewne wrażenie. Dalej już lekko udziwnioną trasą skierowałem się do znanego miasta Kietrz. Ślady tras dobrałem jednak zupełnie inne niż podczas wyjazdu sprzed dwóch lat. Na tym etapie drogi wyszło zza chmur wrześniowe słoneczko, ale na temat, że lato się skończyło nie było dywagacji. Nową gminę zanotowałem po przekroczeniu granicy województwa opolskiego i śląskiego, a była to gmina Rudnik w powiecie raciborskim. Po znalezieniu charakterystycznego tam punktu, szybko pomknąłem do celu głównego podróży. Lekkie zwiedzanie i przypominanie sobie tego, co już tam znałem, ale nie było zbytnio czasu wyjechać nigdzie dalej niż tylko okolice Rynku. Dość pospiesznie udałem się na pociąg i stamtąd odjechałem do niedalekiej Suminy by znów wsiąść na trochę na rower i pojechać do Rybnika, ale docelowo pociągiem dotarłem do Częstochowy.



























Wysiadłem na stacji w miejscowości Sumina i stąd zaplanowane kilkanaście kilometrów na Rynek w Rybniku z odwiedzeniem nieznanego jeszcze miejsca, tzn. Jezioro Rybnickie z widokiem na Elektrownię Rybnik przy zapadającym zmroku. Po drodze udało się odkryć kolejny trójkomorowy sygnalizator rowerowy. Wjazd do Centrum Rybnika przez Bulwary Nacyny. Tamtejszy licznik pokazuje już ponad milion rowerzystów obiektu od 2017 roku. W Rybniku sporo jazdy po znanych drogach, pasach rowerowych, a także ruchu rowerowym pod prąd.







Na koniec krótka wycieczka po Katowicach. Odwiedziłem m.in. Plac Wojciecha Kilara z fontanną.



Powrót (już po północy) ze stacji: Częstochowa. Wcześniej jeszcze sytuacja z zostawieniem komórki w pociągu, która to zakończyła się szczęśliwie.

Miejskie kilometry

Niedziela, 26 września 2021 | Komentarze 0

dodane: 25.10.2021
Po dość intensywnej sobocie, tego dnia nie nastąpiło nic specjalnego. Wieczorem wybrałem się na miejskie kilometry po różnych dzielnicach miasta. Na Wrzosowiaku "przejechałem się" jeszcze raz po obniżonych krawężnikach z BO, a na Ostatnim Groszu po nowej infrastrukturze rowerowej wzdłuż Al. Niepodległości. Chciałem do Śródmieścia dojechać inaczej niż wiaduktem w Al. Niepodległości, ale wróciłem się gdy terenowy skrót z Ostatniego Grosza na Stradom okazał się nieprzejezdny (dokładnie pod torami kolejowymi obok Stradomki). Nie udało się to i wróciłem na ten wiadukt który to przejechałem w ruchu ogólnym z uwagi na "ślepą" drogę rowerową. Następnie nastąpiły kilometry po Śródmieściu (tam wciąż prace przy infrastrukturze drogowej obok linii tramwajowej) i po Starym Mieście. Zajrzałem również w Aleje i na Plac Biegańskiego oraz na ulice: Kazimierza i Augustyna w dzielnicy Podjasnogórskiej. Zwyczajne, trochę nudzące, miejskie kilometry.

Kluczbork - Opole

Sobota, 25 września 2021 | Komentarze 0

Przyszedł czas by w końcu ruszyć się na wycieczkę z trzycyfrowym dystansem. Trasa, którą zaplanowałem pojechać została wyznaczona dużo wcześniej. Zmodyfikowałem ją pod ten dzień, ale niezmienny pozostał cel zdobycia nowych gmin województwa opolskiego. Po krótkich odwiedzinach w znanych mi miejscach w Kluczborku, wyjechałem z tego miasta innym niż dotychczas wariantem drogowym. Już od pierwszych kilometrów podróży brakowało Słońca, ale w zamian za to miałem werwę do przebywania kolejnych kilometrów szlaków. Niezapomnianym z pewnością etapem trasy był przejazd przez Stobrawski Park Krajobrazowy. Nie sposób zapomnieć jednej, wąskiej i nie do końca równej dróżki przez samo serce tych terenów. W końcu wjechałem do gminy Łubniany, gdzie rzut oka na coś charakterystycznego dla tej miejscowości. Kolejne kilometry biegły po remontowanej drodze by w końcu zbliżyć się do granic Opola. Wcześniej jednak w oddali ujrzałem charakterystyczną Elektrownię Opole. Podjąłem decyzję, że wjeżdżam do Śródmieścia. Trasa, po której zamierzałem pojechać była zamknięta, więc sam wjazd odbył się po "obwodnicy" Opola (z brakiem zakazu ruchu dla rowerów). W końcu znalazłem się na drodze rowerowej skojarzonej z czerwcowej wycieczki, a niedługo później wjechałem do głównego punktu stolicy opolskiego. Tam z powodu co raz to bardziej nasilającego się zmęczenia, postanowiłem zrezygnować ze sporej ilości kilometrów na rzecz pozostania w tym mieście wojewódzkim. Wykorzystałem ten czas dobrze, bo już na początku skierowałem się by zobaczyć z bliska okolice Amfiteatru, Wieżę Piastowską oraz urokliwy Staw Zamkowy, skąd widać Ratusz. Z Wyspy Pasieka udałem się na Wyspę Bolko, gdzie pewne tereny już kojarzyłem, ale podczas tego przejazdu przybrały już lekko jesiennych szat, a następnie pojechałem tak, aby po raz kolejny odhaczyć jazdę po kładce rowerowej na Kanale Ulgi. Potem udałem się na posiłek, by po nim znów wrócić na opolskie trasy. Odkryłem też szutrową, ale widokową trasę wzdłuż samego Kanału Ulgi, potem na autobusowy pas z dopuszczonym ruchem rowerów, a dalej już na kontrapas na Kościuszki. Ruchu rowerowego pod prąd na bocznych uliczkach także sporo odkryłem, a apogeum tych przejazdów miał miejsce nieopodal ulicy Ozimskiej. Nieopodal tamtych okolic przebyłem kolejne kilometry całkiem niezłych momentami tras Opola, by dość mocno wycieńczony wrócić do ścisłego Centrum. Zajrzałem jeszcze na Plac Kopernika i pojeździłem po bliższych lub dalszych miejscach od Starego Miasta. Poznałem także ładną trasę wzdłuż Kanału Młynówka. W końcu po potężnej dawce kilometrów po Opolu i po tak długim, po raz pierwszy rowerowym zwiedzaniu, udałem na stację Opole Główne.


Kluczbork, ratusz

Stobrawski Park Krajobrazowy

Stobrawski Park Krajobrazowy

Łubniany

Wieża Piastowska i w tle Ratusz

Opole

Most w Opolu

Wieczorne kilometry na Ostatni Grosz

Piątek, 24 września 2021 | Komentarze 0

Dopiero wieczorny wyjazd na miejskie kilkanaście kilometrów. Wybrałem dojazd przez Błeszno i Wrzosowiak na Al. Niepodległości, gdzie dwa dni temu odkryłem już przejezdne drogi rowerowe. Tym razem konkretniejszy przejazd i oprócz tego, że w porównaniu z tym co było kiedyś jest ogromna różnica, to niestety takie fakty jak działanie radarów rowerowych czy słupki w jednym miejscu na trasie rowerowej nie sprzyjają idealnej ocenie. Na powrocie jeszcze niespodziewanie odkryłem kolejny obniżony krawężnik w ramach BO (przejazd rowerowy koło Makro).
Zapomniałem o Masie Krytycznej, bo bym prawdopodobnie pojechał.

Do sklepu | Po dzielnicy

Czwartek, 23 września 2021 | Komentarze 0

Wieczorem w końcu udało się pojechać do sklepu niekoniecznie najkrótszą drogą. Pozytyw znaczący to fakt, że pomimo wiatru, zrobiło się dużo cieplej.
Z racji tego jednak, że kilometrów na poprzednim wyjeździe odsetek to jeszcze miejskie kilometry. Przejechałem się po Stradomiu. Na powrocie w lekko padającym deszczu. Nic wartego opisywania, ale wieczorne wietrzenie się odbyło.

Miejskie dojazdy | Po jedzenie

Środa, 22 września 2021 | Komentarze 0

Tak zwany "Dzień bez samochodu", lecz na mnie to wrażenia nie robi.
Popołudniowe miejskie dojazdy na Trzech Wieszczów, do Śródmieścia i na Wrzosowiak. Trasy optymalne. Zaskoczenie w Al. Niepodległości, gdzie na skrzyżowaniu przy ul. Bór skonsternowany wjechałem z ciekawości na drogę rowerową. Pojawił się asfalt, czerwone przejazdy rowerowe i mogłem przez tę podróż poczuć się jak np. w Krakowie. Kolejne pozytywne zaskoczenie na Jagiellońskiej, bo w jednym miejscu obniżono już krawężnik z BO. Niby błahostka, a wygodniej się jedzie przez przejazd rowerowy.
Późniejszym wieczorem niż planowałem wyjazd po przekąskę.

Poranna piekarnia | Wieczorny sklep

Wtorek, 21 września 2021 | Komentarze 0

Poranny wyjazd z braku laku do piekarni, ale za to skorzystałem z uroków porannej, słonecznej aury. Mimo znanej drogi mgiełka nad rzeką wytworzyła ładne widoczki.
Późnym wieczorem wyjazd do sklepu, ale z braku myślenia okazało się, że wyjazd ten był bezcelowy, a w dodatku odbył się w deszczowych warunkach.