• DST 141.84km
• Sprzęt Speeder
• Aktywność Jazda na rowerze

Niechorze | Niechorze - Płoty - Resko - Gryfice - Niechorze | Niechorze nocą

Poniedziałek, 9 sierpnia 2021 | Komentarze 0

Po śniadaniu poranne kilometry po Niechorzu, które zmotywowały do tego, aby wyruszyć i wykorzystać wcześniejszą część dnia.
Mimo tego, że wstępne plany mówiły nawet o bardzo wczesnym pod względem godziny wyjeździe, to się nie zebrałem, ale wszystkiego są plusy i minusy. Przed 10-tą ruszam na wyznaczone ponad 100 kilometrów wgłąb lądu, w celu poznania czegoś nowego. Na początkowych kilkudziesięciu kilometrach doskwierał silny wiatr, za to o pogodzie można powiedzieć same pozytywy, bo słonecznie i w miarę ciepło. W tej części Polski nie ma szału pod względem wyboru tras, ale nie jest też radykalnie źle i by nie jechać do samych Gryfic tak samo jak kiedyś, to wybrałem boczną drogę przez Modlimowo. O ile stan techniczny o którym informowały znaki nie był taki straszny, to niestety droga ta zamieniła się w bruk, a potem skończył się asfalt. W Gryficach wjeżdżam na Rynek i schodziłem się pod tzw. kurtyną wodną. Od tego momentu zaczęło się dla mnie "nowe". Średnio zapamiętam drogę 109 do samej miejscowości Płoty, bo pomimo ciekawej okolicy, to ruch na niej jest dość spory (z uwagi na dojazd do S6). W Płotach małe zwiedzanie, a następnie już z nieco bardziej sprzyjającym wiatrem do miejscowości Resko w powiecie łobeskim. Będąc nad morzem, czasami jest ciężej wyjechać na trasę w kierunku przeciwnym niż morze, ale wszystko jest fajne. Na tamtym odcinku trasy powstała myśl zapalna, że być może zaplanuję trasę powrotną z samego Niechorza (czego, jak się później okazało: nie uczyniłem z kilku względów). Miasto Resko zrobiło na mnie pozytywne wrażenie, m.in. urokliwy Rynek. Tabliczki z nazwami ulic także takie, jak przystało na to województwo. Dalszy etap trasy to powrót nad morze. Opuszczam drogi wojewódzkie i do samych Gryfic, kontynuuję podróż po bocznych drogach, z jakością asfaltu zależną od miejsca. W Gryficach jeszcze troszkę zwiedzania, tego, czego nie zobaczyłem wcześniej i dość szybkim tempem do Trzebiatowa, tym razem już po równiutkim asfalcie drogi wojewódzkiej (ponownie) 109. Kolano dawało oznakę końca trasy, ale m.in. za pewną namową ruszam na Mrzeżyno. W Mrzeżynie na kontraruch rowerowy na EV10 i potem już znanym i przyjemnym szlakiem do Pogorzelicy i Niechorza z przerwą na punkcie widokowym. Trochę niepokojące jest to, że pewne kilometry chcę "pokonać", zamiast podelektować się otaczającym lasem, ale taki jest urok dłuższych tras i też nie pędzę jakoś specjalnie szybko, by nie zauważać otaczającej mnie okolicy. Na końcówce mała "atrakcja" i jazda kawałek równo z Koleją Wąskotorową. Kawałek, bo ją wyprzedziłem z uwagi na pośpiech jazdy na kolację. Cała ta jazda w czujniku tętna.

















Po wieczorze bez roweru, jeszcze nocą na krótkie kilometry po Niechorzu, ale wyjechałem prawie w momencie początku deszczu i tym sposobem tylko odrobina jazdy.