• DST 137.88km
• Czas 06:15
• V_AVG 22.06km/h
• V_MAX 52.69km/h
• Sprzęt Speeder
• Aktywność Jazda na rowerze

Koszęcin i Jeleniak Mikuliny. Kalety.

Sobota, 21 maja 2016 | Komentarze 0

Rano na dworzec PKP przez M. Cassino. Po spotkaniu ze Znajomym kilka przyjemnych kilometrów o poranku po mieście. Przejechałem się ul. Kopernika, Kazimierza, Barbary, Zaciszańską, a że tam przejazd zamknięty to zafundowałem sobie dawkę jazdy po pasach rowerowych. Powrót przez Barbary, Augustyna, Pułaskiego i M. Cassino. Tak przyjemnie, cieplutko i bardzo słonecznie o poranku, że nie było chęci zsiadać z roweru. Jednak dalsza trasa (już zaplanowana) dzisiaj nieco później.
Dzisiaj w nieco innym kierunku. Wczoraj już wymyśliłem sobie wycieczkę w kierunku zachodnim. Do jazdy zebrałem się dopiero po 15-stej z nadzieją, że wyjdzie nieco Słońce. Komfortowa temperatura jednak nie pozwoliła nie jechać. I tak pojechałem: Sabinowska, Dźbowska, Gościnna, Wygoda, Konopiska, Korzonek, Leśniaki, Dębowa Góra, Boronów, Koszęcin i szutrową drogą do rezerwatu Jeleniak Mikuliny. Zacznijmy od początku. Po przejechaniu znanych dróg wjeżdżam w powiat lubliniecki (Dębowa Góra). Pojawiło się Słońce. Tutaj do Borowna dość ładną, ale popękaną drogą wojewódzką 907. Znana mi z kilku wyjazdów. W Borownie mała pomyłka i początkowo w kierunku Piasku. Nie było mi to jednak po drodze, więc nawrotka i powrót na właściwą trasę (DW907). Zaznałem przy okazji trochę jazdy po tutejszych drogach rowerowych i powiem, że po popękanej wojewódzkiej o wiele lepiej. Zakazów również nie brakło, bodajże dwóch. Nic sobie z tego nie zrobiłem, bo po chodniku rowerowym, na który nie da się wjechać (i który się nie kończy) nie będę jechał. Od drugiej strony zakazów brak. Mijam przejazd kolejowy i od tego momentu bardzo przyjemnie. Po równiuteńkim asfalcie znanym tylko z jednej trasy jadę do Koszęcina. Droga bardzo równa, niezbyt ruchliwa, pełna malowniczych krajobrazów leśnych wokoło. Na końcowym podjeździe piękny widok na rzepak rosnący na tutejszych polach. Potem już Koszęcin, gdzie znów początkowo niewielka pomyłka. Odbijam w kierunku Centrum i tu jadę obok Rynku (na który wjeżdżam na moment) i obok zespołu pieśni i tańca. Mijam także zabytkowy Kościół. Jeszcze tylko przejazd pod torami i skręt na szutrową dróżkę. W rezerwacie najpierw w kierunku miejscówki znanej z ogniska z jednej wycieczki forumowej na Święto Niepodległości. Obok malowniczy zbiornik przeciwpożarowy. Jadę po szutrowej leśnej drodze na Piłkę. Mijam kładkę nad rzeką Leśnicą. Malownicza. Po kilku minutach jazdy natrafiam na przyjemną dróżkę. Nie znam trasy, ale nawigacja pomogła, oznaczenia także. Odbijam w lewo i kilka kilometrów po szutrze. Okazało się, że Piłka to niewielka miejscowość pełna domków. Potem według zaplanowanej wczoraj trasy przez las przebić się w kierunku Kalet. Z początku zbyt piaszczysta droga, którą niezbyt widziało mi się jechać. Pojechałem jednak i po chwili moim oczom ukazała się szeroka szutrówka. Bardzo ładna droga prowadząca przez Rezerwat. Na długo nie zapomnę tych widoków. Co było dobre się kończy i prosto się nie da pojechać, tak więc skręcam w lewo i także po dość równej ścieżce docieram z powrotem na miejscówkę przy zbiorniku. Miałem pojechać nieco inaczej, ale sam nie wiem czy byłaby tam lepsza droga. Tu jeszcze chwila spędzonego czasu, jednak czas goni i trzeba jechać. Za namową miejscowego początkowo jadę dróżką, która miała mnie doprowadzić do miejscowości Brusiek, jednak niezbyt mi się widziało tonąć w piasku więc wracam na pewniejszy szlak. Początkowo po szutrówce w kierunku wyjazdu, jednak po drodze zauważam drogę na prawo o której myślałem. Jadę po dość równej nawierzchni. Doprowadza mnie do drogi wojewódzkiej 907. Wracam na asfalt. Dojeżdżam do miejscowości Brusiek po naprawdę malowniczej drodze wojewódzkiej. Jedzie się lekko i przyjemnie. Przecinam most nad rzeką Mała Panew. Skręcam w lewo na drogę wojewódzką 789, którą mam dotrzeć do Kalet. Kolejny odcinek malowniczej części mojej dzisiejszej trasy. Co kilka kilometrów miejsce postojowe, równy asfalt i późno-popołudniowe Słońce dodawało entuzjamu. W końcu Kalety - powiat tarnogórski. Kalety Drutarnia. Mijam Małą Panew po raz kolejny. Po przejechaniu obok kilku domów jadę w kierunku Centrum znów w otoczeniu lasu i asfaltowego chodnika nie nazwanego o dziwo ciągiem dla rowerów. Skręcam w prawo na Centrum i przez Kalety. Staję zrobić zdjęcie z główną figurką Kalet, po czym przez Kuczów docieram do Miotka. Wyznaczona jest tu po jednej stronie drogi asfaltowa droga rowerowa. Wprawdzie nieco korzenie się przebiły, ale nawet wygodnie się jedzie. Miotek i skrzyżowanie z drogą wojewódzką na Tarnowskie Góry. Czas nie goni więc prosto i nad zalew Zielona na którym ostatnio byłem zeszłego lata. Tu między zbiornikami i widoczek na piękny zbiornik wodny skąpany w zachodzącym już powoli słoneczku. Parę minut przerwy i jeszcze wzdłuż zbiornika. Miłe widoki obok mnie i w końcu ścieżka chowająca się do lasu. Pora już za późna by wracać leśnym duktem, tak więc nawrotka tam i ponownie taką samą drogą tuż przy zalewie. Równo o 20-stej odjazd z Zielonej do Częstochowy. Od tego momentu już w bluzie. Trasa asfaltowa i dość dobrze mi znana, bo nie ma co udziwniać: Kalety Zielona, Miotek DW908, Sośnica, Dyrdy DW789, Woźniki, Ligota Woźnicka, Lubsza, Kamienica Śląska, Drogobycza, Starcza, Klepaczka, Łysiec, Nierada, Sobuczyna, Brzeziny Nowe, Brzeziny Kolonia i Częstochowa. Droga pokonana w zapadającym zmroku na etapie Lubszy. Najpierw dość szybko pokonany asfaltowy odcinek dróg wojewódzkich 908 i 789 - ten trochę mniej przyjemny, ale za to rzadziej jeżdżony. Potem podjazd w Woźnikach i lubiany odcinek. Widoków z Ligoty Woźnickiej nie da się zapomnieć - piękne pola obsadzone rzepakiem, wzniesienia i w tle księżyc. Jeden negatyw - ścieli moje ulubione drzewo. Tu ze dwa krótkie przystanki na zrobienie zdjęcia. Potem już konkretnym tempem docieram do Częstochowy robiąc dosłownie jeden przystanek na łyk wody w Łyścu. Chłodzik lekki 10 stopni C, ale da się wytrzymać. Od Łyśca już kompletny zmrok. Znana droga, potem już sprawnie przez Żyzną, Sabinowską i przez M. Cassino jeszcze na dworzec PKP do Znajomego. Po kwadransie rozmowy powrót do domu przez Al. Wolności, 1 Maja i M. Cassino. Przyjazd po 22:30 z dystansem prawie 125 kilometrów na liczniku. Ujechałem się, ale dziś trochę luźniej. Średnia z całej jazdy asfaltowo-szutrowej wyszła prawie 22km/h. I tak ładnie biorąc pod uwagę sporą ilość przystanków i rozmyślania nad trasą. Pozytywem jest to, że udało się trafić na sporo momentów ze Słońce, co o popołudniu nie można powiedzieć. Dzisiejsza jazda dała dużo pozytywnej energii. Ogromna radość z poznania nowych terenów, które bardzo mi się spodobały. Będzie to najwidoczniej częstszy kierunek wypraw.


Rzepakowe pola tuż przed Koszęcinem




Szutrówka

W rezerwacie Jeleniak Mikuliny
Szutrowa droga

Droga wojewódzka 907 w kierunku miejscowości Brusiek
Droga wojewódzka 789 prowadząca w kierunku Kalet.
Powiat Tarnogórski. Kalety Drutarnia.
Droga prowadząca w kierunku Centrum Kalet
Kalety
Kuczów
Piękny widoczek na zalew Zielona podczas postoju
Zalew Zielona tuż przed odjazdem
Ligota Woźnicka
Rower na trasie Ligota Woźnicka
Ligota Woźnicka, rzepakowe pola i Księżyc

Statystyki trasy: Koszęcin, Jeleniak Mikuliny i Kalety

KM	KM razem	Wyjazd o	Powrót o	Tylko jazda	W sumie	Bezczyn.	MAX	AVG	w górę	w dół
121,1 KM 124,4 KM	-------------	15:12 15:12	22:01 22:34	5:31:23 5:40:30	6:49:39 7:22:50	1:18:16 1:42:20	49,6 km/h 49,6 km/h	21,9 km/h 21,9 km/h	947 959	947 959

Najwyższy punkt: 351 m.n.p.m. (Woźniki)
Max. prędkość: 49,6km/h - Woźniki

Wykresówka wysokości i prędkości
Ślad GPS: Koszęcin, Jeleniak Mikuliny, Kalety
Zdjęcia - Koszęcin, Jeleniak Mikuliny, Kalety

Gminy:

Lp.	Gmina	Powiat	Rej.	Województwo
1	Konopiska	częstochowski	SCZ
2	Boronów	lubliniecki	SLU
3	Koszęcin	lubliniecki	SLU
4	Kalety	tarnogórski	STA
5	Woźniki	lubliniecki	SLU
6	Starcza	częstochowski	SCZ
7	Poczesna	częstochowski	SCZ

Miasta:

Lp.	Miasto
1	Kalety
2	Woźniki