• DST 35.99km
• Czas 02:09
• V_AVG 16.74km/h
• V_MAX 30.99km/h
• Sprzęt Speeder
• Aktywność Jazda na rowerze

Uczelnia i po mieście

Środa, 11 stycznia 2017 | Komentarze 0

Zwyczajna jazda po mieście. Przed południem na uczelnię najkrótszą trasą męcząc się odrobinę po zaśnieżonych drogach rowerowych, powrót przez Centrum, św. Kazimierza i Zacisze. Słoneczna pogoda pozytywnie wpłynęła na nastrój, jednak jakoś jeździło mi się dziś tak średnio. Na drogach jeszcze miejscami ślisko, pas rowerowy na Barbary zaśnieżony, a momentami też denerwowali kierowcy wyprzedzający na gazetę. Na powrocie lekki mróz.
O 15-stej na Wrzosowiak w obie strony przez Wypalanki tak by ominąć zawalone śniegiem dróżki na Jagiellońskiej. Powrót już po zmroku i w dość ujemnej temperaturze -3,5 stopnia C.
Późnym wieczorem jeszcze się przejechać, tym razem w skrajnie śnieżnych warunkach. Nie było jednak tak źle, bo jezdnie w większości puste. Przez Jagiellońską na przekąskę, a powrót przez Boh. Katynia i Wypalanki. Pomijając momenty z wiatrem to jazda pomimo warunków naprawdę wpłynęła na mnie pozytywnie i po raz kolejny utwierdzam się w przekonaniu, że w takich warunkach po Częstochowie mogę jeździć, tym bardziej, że jest zima.

(spr)

Toskana - 25,82km (1:31:05) V.max. 30,99km/h
Merida - 10,17km (0:38:32) V.max. 24,90km/h

Po mieście

Wtorek, 10 stycznia 2017 | Komentarze 0

Przed południem pojeździć po mieście i sprawdzić przejezdność częstochowskich dróg rowerowych. Trzeba przyznać, że za ciekawie nie jest i pomimo, że miejscami dało się nawet sprawnie przejechać, to w niektórych miejscach grzązłem w zaspach. Zważając, że w Gdańsku było tak samo to się nieco pocieszyłem. I tak przez M. Cassino dotarłem do Centrum, a potem zajrzałem jeszcze na prawie całkowicie nieprzejezdny kontrapas na Kazimierza. Potem wpadł mi do głowy pomysł by przejechać się wałem nad Wartą. Tu trochę telepania po śniegu natomiast widoki znakomite. Zamarznięta Warta i pełne słoneczko dało dużo pozytywnej energii, powrót już na szybko rozjeżdżoną przez rowerzystów Al. Pokoju i częściowo zaśnieżoną Jagiellońską. Parę stopni na minusie, ale słoneczko rekompensowało wszystko.
Drugi wyjazd na Toskanie w okolice ulicy Skrzetuskiego. Tu zwyczajna jazda w obie Sabinowską.
Wieczorem na Gnaszyn. Warunki skrajnie trudne, bo podobno temperatura wyniosła coś między -11 a -14 stopni C. Pozytywnym zaskoczeniem była bardzo dobra średnia którą udało się zrobić poruszając się odśnieżonymi jezdniami. Dojechałem wcale nie najkrótszą drogą przez Zacisze, św. Barbary, Przestrzenną, Busolową, Kolorową i Główną. Powrót z zahaczeniem gminy Blachownia i przez Kolorową, Busolową, Barbary, Kazimierza (gdzie pojechałem niezbyt zgodnie z przepisami) i M. Cassino. Jakieś pewne odgłosy przy przednim kole się wydostawały, ale udało się tymczasowo je usunąć. Powrót po 22-giej.

(spr)

Merida - 44,92km (2:36:28) V.max. 33,39km/h
Toskana - 4,83km (0:16:33) V.max. 26,26km/h

Ostatni dzień w Gdańsku

Poniedziałek, 9 stycznia 2017 | Komentarze 0

Dzień powrotu z Gdańska.
Przed południem jeszcze nad morze nad które dojechałem po jezdniach w ruchu ogólnym i pasami rowerowymi na ul. Jana Pawła II. I tak się stało, że zaczęła chwycić odwilż, ale dopiero zaczęła więc i tak bym dziś wiele więcej nie pojeździł. Tu nad morzem przejechałem się dosłownie kawałek plażą i podszedłem nad brzeg morza. Dzisiaj morze wyjątkowo spokojne. Trzeba wracać, tak więc taką samą drogą wracam do domu, gdzie ostatnie pakunki i przyszykowanie się do wyjazdu na dworzec autobusowy. Z racji, że miałem dwugodzinny zapas wybrałem dłuższą trasę choć wiedziałem, że może być różnie. Tutaj już mocno obładowany postanowiłem pomęczyć się na drogach rowerowych, ale też i w ruchu ogólnym w miejscach gdzie całkowicie były nieodśnieżone. Wzdłuż całej Al. Zwycięstwa męczarnia i bardzo ciężka jazda która tylko momentami była radością (tam gdzie nie było śniegu lub był roztopiony), a do tego obładowany bagażami było jeszcze ciężej. Na jednym fragmencie drogi zauważyłem Gościa z kamerą, a tam napis TVP3 Gdańsk, tak więc może i ktoś mnie zobaczy jeszcze w telewizji. Na przystanek dojechałem z ponad godzinnym wyprzedzeniem, tak więc spokojnie przygotowałem rower do podróży, który udało się również i w drogę powrotną zapakować.
W Częstochowie na 22-gą. Dojazd już na szczęście bez bagaży najkrótszą drogą, ale w całości po jezdniach widząc zaśnieżone drogi rowerowe, jednak bardzo niekomfortowy, bo w rowerze coś ocierało i przerzutka nie chodziła jak trzeba, a do tego hamulce też dość dziwnie działały. Mrozik konkretny, licznik w parę minut wybił -10 stopni C, a było podobno coś koło -13 stopni C. Coś musiało się podczas podróży poobijać, ale na szczęście w domu udało mi się nieco ogarnąć sytuacje, tak więc zaliczyłem jeszcze dwie, krótkie jazdy po okolicy w celu sprawdzenia.

Wyjazd do Gdańska - podsumowanie.
Wyjazd udał się połowicznie. Niestety nie udało się wszystkiego co zaplanowałem zjeździć przez skrajnie trudne warunki w jakich jeszcze nie przyszło mi jeździć. Plusy natomiast są takie, że zobaczyłem prawdziwą zimę nad Morzem czy mogłem pojeździć po śniegu środkiem plaży.
I na koniec: dobrze jest wyjechać nad Morze, jednak mieszkam w naprawdę malowniczych terenach.
dokończyć

Gdańsk, Sopot, Gdynia i po Gdańsku

Niedziela, 8 stycznia 2017 | Komentarze 0

Dzisiaj postanowiłem wybrać się w kierunku Sopotu i pojeździć jak najwięcej wzdłuż linii brzegowej skoro w mieście drogi rowerowe pokryte śniegiem. Słoneczko zachęciło do jazdy jednak kilka kresek na minusie utrzymuje się cały czas. Do plaży dojechałem sobie jedną z najkrótszych dróg wzdłuż Al. Hallera włączając się na nadmorską ścieżkę na rondzie rowerowym. Kawałek po nadmorskiej dróżce oczywiście nie trzeba wspominać, że zaśnieżonej i dalej już po plaży do samego Sopotu zjeżdżając jedynie na dróżkę w miejscu, gdzie wpada Potok Oliwski do Morza. W jednym miejscu gdzie droga rowerowa odbija na moment nieco od brzegu morza musiałem wspomóc się mapką, gdzie zaznaczone są szlaki rowerowe by dobrze pojechać, co już nie wspomnę, że nie wiem czy jechałem częścią chodnikową czy rowerową. Potem już dalej na plażę i tak aż do ujścia rzeki Sweliny. Dojechałem do strumyku, po czym zawróciłem i do drogi na Gdynię. Rozmyślałem czy jechać aż do Gdyni, ale skoro już tu jestem to warto się przemóc i nie zakończyć na Sopocie, który obiecałem sobie na powrocie bardziej zwiedzić. Tutaj miłe zaskoczenie w postaci kawałka pasa rowerowego, po czym dalej dw468 aż do momentu jednokierunkowej drogi rowerowej niestety pokrytej jak wiadomo śniegiem. Oznakowanie jednak cieszy, więc nią pojechałem, ale potem jezdnią i zjeżdżam na ul. Stryjską, gdzie kawałek jeżdżonymi już wcześniej pasami rowerowymi. Dalej już jezdniami, bo dróżki zaśnieżone z wyjątkiem jednej koło hipermarketu Auchan gdzie zadbali o odśnieżenie. Z powodu jednak, że DDR-ka prowadziła gdzieś, gdzie nie wiem czy bym dojechał to zjeżdżam na jezdnię i kawałek po ruchliwej dw468 by się dostać do ul. Świętojańskiej. Dość mocno już zaczynam odczuwać chłód, ale niezbyt się chce szukać miejsca do ogrzania i tracić czas. Tu już nią jadę, po czym odbijam już poprawnie na Obrońców Wybrzeża i dalej kontrapasem rowerowym na ul. 3 Maja. Stamtąd na Molo Południowe, gdzie udało się zobaczyć statek i potem powrót znów na Świętojańską, a ponieważ myślałem o jakimś powrocie bliżej Morza to odbijam w jego kierunku i trafiam na deptak wyposażony w DDR-kę niestety również pokrytą śniegiem. Jadę nią kawałek jednak wyprowadza w miejsce gdzie dalej trzebaby skorzystać ze schodów, a dalej plaża bardzo wąska (przynajmniej na początku) więc zawracam i postanowiłem wrócić na Świętojańską. Po małym zabłądzeniu jadę już na Gdańsk kawałek ruchliwą, a potem tak samo jak przyjechałem i DW468 do momentu, gdzie według oznakowania jedzie się drogą serwisową, a dalej jednokierunkową drogą rowerową. Po jej przejechaniu niestety na drugą stronę i po zaśnieżonej infrastrukturze z powodu zakazów. Dotelepałem się tak do stacji paliw. Tu już powoli zapada zmrok, a ja robię pół godzinną przerwę na stacji paliw by napić się kawy i uzupełnić cukry. Trzeba jechać dalej i z początku małe zabłądzenie, ale odnajduję drogę i jadę tą samą drogą co jak zjechałem z plaży. Tutaj już cel odwiedzić Sopot i poszukać jakiś ciekawych miejsc. Trafiam na kontraruch w jednym miejscu, przejechałem ul. Kościuszki, przejechałem się tunelem, trochę pobłądziłem w celu znalezienia rynku (który koniec końców okazał się jakimś bazarem), dotarłem na Ergo Arenę zobaczyć ją z oddali i w końcu główny punkt czyli okolice mola. Piękne ozdoby i urok Sopotu dał mi się we znaki, ale na ul. Boh. M. Cassino nie wjeżdżałem, bo groziło to wysoką karą grzywny. Tu gdzie jeździłem natomiast to w lato bym nie wjechał. Wjechałem jeszcze na moment na molo i plażę, po czym już drogą wzdłuż wybrzeża nawet dość sprawnie jak na te warunki przejechałem do Gdańska. Tu już do Al. Jana Pawła II i do kwatery na herbatkę. Dość spory dystans się udało wykręcić.

Wieczorem dalej pojeździć. Z początku spróbować trochę po mieście. Jadę w okolice stadionu Energa, po czym trochę ciemięgi wzdłuż Marynarki Polskiej i do Al. Zwycięstwa, którą kontynuowałem ciemięgę. Tu postanowiłem jeszcze raz przejechać się pasem rowerowo-autobusowym, po czym wróciłem jednokierunkową ulicą z której zrobili wlot w drogę rowerową. Dobre rozwiązanie, ale niestety w dzisiejszych warunkach wylądowałem w zaspie. Dalej do Wita Stwosza gdzie odnajduję wreszcie zadedykowane rowerzystom rozwiązanie jak wjechać na pasy rowerowe. Udało się zobaczyć sierżanty rowerowe w miejscu braku pasów rowerowych, które wcześniej pokryte były śniegiem. Tu jadę po czym z ciekawości odbijam na Al. Grunwaldzkiej, z której postanowiłem zjechać z powodu telepania i znów Wita Stwosza, dalej już do Al. Jana Pawła II, którą dojeżdżam najpierw na ciepłe jedzenie. Po posiłku na plażę. Wyszedłem na molo Brzeźno, gdzie odrobina nastrojowości, a potem pojeździć wzdłuż plaży i wrócić nadmorskim szlakiem. Zaliczyłem pierwszą od dawna glebę na lodzie, ale wiedziałem, że lecę tylko nie dowierzałem, że to taki lód. Strat na szczęście żadnych ani otarć więc nieco ostrożniej kontynuowałem jazdę. Dobrze się jeździ wzdłuż Morza. Czas jednak goni i wracam do kwatery przez drogę z pasami rowerowymi i później już sprawnie jezdniami z uwagi na spokojniejsze o tej porze drogi.

bez sakw
(sprawdzić)


Rower na plaży w Sopocie z widokiem na molo

Odśnieżony kawałek infrastruktury rowerowej w Gdyni

Statek w Gdyni

Z widokiem na port w Gdyni

W kierunku Sopotu. Na jednokierunkowej drodze rowerowej w Gdyni.

Ozdoby w Sopocie I

Ozdoby w Sopocie II

Ozdoby w Sopocie III

Ozdoby w Sopocie IV

Gdańsk

Sobota, 7 stycznia 2017 | Komentarze 0

Dziś już nie chciało się do Gdyni. Tak naprawdę to niezbyt w ogóle chciało się jeździć widząc za oknem cały czas niezmienną ilość śniegu, jednak nie ruszyć się nie wypada. Postanowiłem pojeździć po mieście, jednak z naciskiem na jazdę nad Morzem. Najpierw jednak spróbować jazdy po mieście i jadę w kierunku Al. Grunwaldzkiej, a dalej udało się odnaleźć pas rowerowo-autobusowy na ul. Dmowskiego. Potem już przez Jana Pawła II i nad Morze. Tutaj w kierunku Jelitkowa ddr wzdłuż Morza, z kolei powrót po plaży, po której całkiem w porządku się jedzie, z resztą nie ma nic lepszego niż jazda przy Morzu. Powrót przez Al. Jana Pawła II i najkrócej.

Drugi wyjazd już po zapadnięciu zmroku również w granicach miasta. Pojechałem ponownie przez Hallera i Al. Zwycięstwa w kierunku Śródmieścia i tak by pojechać pasami rowerowymi na Rajskiej. O tym, że rzucało na dojeździe "do" nie mam co pisać. Tutaj główną ulicą w Centrum i na moment nad Mołtawę, która zamarzła. Będąc w Śródmieściu dopadły mnie kolejne opady śniegu. Dalej już powrót i podobną trasą, pasami rowerowymi na Wita Stwosza i przez Kołobrzeską kierując się nad Morze. Kilkakrotnie grzązłem na ddr-ce, czy też chodniku, reszta po drogach razem z autami co niezbyt cieszyło. Do tego padający śnieg. Nad Morze sił nie było dojechać i wróciłem do kwatery.

Trzeci wyjazd już z zamiarem nad Morze. Tu znów przez Al. Jana Pawła II z uwagi na to, że to najlepsza droga i na plażę. Doznałem bardzo pozytywnego zaskoczenia - plaża pokryta śniegiem i jedzie się prawie jak po asfalcie. Do tego spokojne Morze, a więc bezwietrznie. Coś wspaniałego. Przejechałem się do ujścia rzeki i z powrotem z przerwą na telefon. Cudowne uczucie, jednak chłodno. Powrót kawałek ddr-ką wzdłuż Morza i mniej uczęszczaną drogą przez park i dalej w kierunku KFC i czegoś ciepłego do jedzenia. Zjadłem i identyczną trasą wróciłem do kwatery. sprawdzić)


Zaśnieżone szprychy i widok na morze

Przy Molo w Brzeźnie

Zamarznięta Mołtawa i w tle Żuraw Gdański

Gdańsk, Sopot, Gdynia

Piątek, 6 stycznia 2017 | Komentarze 0

Dzisiaj nieco lepsze warunki pozwoliły wyruszyć do Gdyni. Wspominając o lepszych warunkach mam na myśli mniejszy wiatr, bo temperatura nadal na minusie, a szlaki zaśnieżone. Śnieg jeszcze do południa padał, ale na szczęście w chwili mojego wyjazdu ustało. Zebrałem się dość późno, ale w końcu udało się pojechać w kierunku Morza. Jezdniami jeszcze jazda w porządku, jednak by dojechać nad morze to ciężej, bo po śniegu. Na szczęście pługi pracowały więc po odgarniętym śniegu, bo inaczej o jeździe nie byłoby nawet mowy. Krótko mówiąc: zbrzydł mi śnieg, szczególnie mając na myśli pobyt w Gdańsku. Nad Morzem pozytywne zaskoczenie. Molo otwarte i mnóstwo spacerowiczów na plaży. Postanowiłem więc wyjść na plażę licząc się z tym, że poprowadzę rower nad sam brzeg Morza, jednak po zamarzniętym piasku i wydeptanym śniegu dało się normalnie jechać. Zaliczyłem więc bardzo udaną jazdę z przerwą na zrobienie pamiątkowego zdjęcia. Początkowo pojechałem jednak nie w tym kierunku co trzeba, a przy takich temperaturach, których na szczęście nie były tak bardzo odczuwalne trzeba było wrócić na szlak we właściwym kierunku. Ponownie więc do mola w Brzeźnie, a tu jeszcze spotyka mnie krótkotrwała śnieżyca. Po chwili jednak wynagrodzony zostałem Słońcem. Mogłem jechać plażą, jednak wybrałem drogę rowerową czy miejscami chodnik (bo lepiej odśnieżony, a w niektórych miejscach nie widać było jak biegnie ddr). Dało radę jechać po w miarę ubitym śniegu, jednak taka jazda bardziej męczy i jest wolniejsza. Nie było sensu wydziwiać skoro są takie warunki tylko jechać. Z powodu słoneczka wyjechałem jeszcze na chwilę na plażę i dotarłem do miejsca gdzie do Morza wpływa Potok Oliwski. Tu więc nawrotka i powrót na drogę rowerową. Dojechałem szybko do Sopotu i tu zaczęły się ograniczenia prędkości na DDR "10km/h - ścieżka rekreacyjna". Do tego pojawiły się również inne znaki na tej DDR-ce, której nawierzchni nawet nie widziałem. Głównie chodzi o pieszych w sezonie letnim, których podobno tu ogromne ilości. Teoretycznie przestrzegałem, ale też jakoś dużo więcej się nie dało pojechać. Docieram do mola w Sopocie - najdłuższego drewnianego molo i tu zaliczam spacer. Widać zatokę, do tego ładne zimowe widoki, m.in. zwisające sople. Wyziębiłem się nieco, a do Gdyni jeszcze kawałek drogi. Pamiętam kilka osób, które zatrzymywały mnie specjalnie prosząc o zrobienie sobie zdjęcia roweru. Tak bardzo oblodzonego ja także go nigdy nie widziałem. Pojechałem dalej i po kawałku droga rowerowa wyprowadziła mnie w miejsce gdzie musiałem przedostać się schodami do góry (niestety wnieść rower). Tak pokazywał drogowskaz rowerowy. Może gdyby nie było mi tak zimno, a cel jeszcze odległy to bym zawrócił, ale wnoszę rower spiesząc szybko do Gdyni, bo zmrok również szybciej w zimowe dni zapada. Wszedłem, wszystko pokryte śniegiem, widać jedynie znaki pionowe. Po niedługim czasie docieram do drogi wojewódzkiej 468 i zgodnie z zamierzeniem miałem nią dojechać do Gdyni. Kawałek jadę jezdnią niestety ruchliwą, ale wolałem to niż telepanie się po śniegu na bodajże ciągu pieszo-rowerowym. W międzyczasie wyprzedził mnie trolejbus! Spore zaskoczenie. Zjeżdżam na jednokierunkową drogę rowerową wzdłuż Al. Zwycięstwa w Gdyni. W dodatku poprawnie oznaczoną znakami z obu stron ze znakami dedykowanymi rowerzystom. Takie rozwiązanie dla pełnej jasności widzi mi się na ul. Warszawskiej w Częstochowie. Nawierzchni na tej ddr-ce nie było widać i telepie, do tego sporo ludzi chodzących nią, ale sam fakt jazdy taką jednokierunkową drogą rowerową cieszył. Po kawałku się skończyła, a ja zjeżdżam na jezdnię i kontynuuję jazdę razem z samochodami. Jest ruch, ale szukać zaśnieżonych dróg rowerowych sensu nie było. Na jednym ze skrzyżowań widząc pas rowerowy skręcam w lewo i docieram do również ciekawego miejsca (ul. Stryjska), gdzie też coś jednokierunkowego dla rowerów powstało. Dotarłem też na ul. Lotników, gdzie obowiązuje kontraruch. Przejechałem się nim dla zasady bo to boczna, zaśnieżona droga. Wracam na właściwy kierunek, wszystko niestety zaśnieżone i nawet zjazd z takiej ddr-ki jednokierunkowej na pas rowerowy kosztował mnie spadnięciem z krawężnika, nie mówiąc o tym, że wcześniej chcąc zjechać z pasa na ddr musiałem pokonać konkretną zaspę w której oczywiście utknąłem. Wracam na asfalt i kontynuując jazdę po przejezdnej DW468 docieram do Centrum Gdyni i jadę ul. Świętojańską, czyli główną ulicę w Centrum po której oczywiście kursują trolejbusy. Do tego ładnie jest przyozdobiona na święta. Kieruję się na ul. 3 Maja, na którą wjeżdżam od strony Obrońców Wybrzeża. Dla aut jest to ślepa uliczka, jednak dla rowerów kończąca się kontrapasem rowerowym. Chciałem się tędy przejechać. Kontrapas niby zwyczajny, ale przy skrzyżowaniu z ul. 10 Lutego ustawili trójkomorowy sygnalizator rowerowy z pętlą indukcyjną wyłapującą rowerzystę. Potem jeszcze pojeździłem po okolicy (jedną ulicą nawet omylnie jadąc kawałek centralnie pod prąd o czym skapnąłem się przed skrzyżowaniem przed którym nie stała sygnalizacja) i skierowałem się na Świętojańską, a potem jak pokazują drogowskazy w kierunku Gdańska. Nie było już sił szukać plaży czy podjeżdżać nad Morze w Gdyni. Powrót zrobiłem podobną z początku trasą ze względu na zapadający zmrok. Zjeżdżam na stację napić się kawy i przede wszystkim ogrzać. Jazda w temperaturze w okolicy -7 stopni C do najprzyjemniejszych nie należy. Po powrocie na trasę dość sprawnie pokonuję kilka kilometrów po jezdni (po prawej była jakaś ddr-ka, ale kompletnie zawalona śniegiem), jednak zjeżdżam na jednokierunkową drogę rowerową która tym razem zaczyna się od jazdy drogą serwisową. Trochę przemęczyłem się znów po śniegu i niestety później czekała mnie zmiana strony i jazda ciągiem pieszo-rowerowym z powodu zakazu ruchu na jezdni (dziwne, bo w drugą stronę nie widziałem). Nie ma znaczenia jakim ciągiem jechałem czy segregowanym czy nie, bo tylko miejscami odśnieżone, a ciężko było nawet przejechać przejazdem rowerowym, gdy odśnieżyli tylko przejście dla pieszych. Kolejnym newralgicznym miejscem był wiadukt nad torami na którym widnieje informacja o ograniczonej szerokości i pierwszeństwie pieszych. Wolałem wycofać i zawrócić wiedząc, że tędy nie przejadę grzęznąć w śniegu. Wracam na jezdnię i jadę - tak właśnie: jadę. W Sopocie udało si ominąć sporą część ruchliwej dw468 alternatywną drogą na którą zjeżdżam przypadkiem. Tu odkrywam jakąś ddr-kę dwukierunkową zaczynającą się na jezdni i kilka ulic z kontraruchem. Sensu nimi jechać nie było tak samo jak ddr-ką która się ciągnęła wzdłuż tej drogi. Dalej ponownie dw468 i nią już do samego Gdańska. Z tego co pamiętam jakiś zakaz po drodze też się trafił, ale już całkowicie opadłem z sił na szukanie cokolwiek nadającego się do jazdy. Do Gdańska wjechałem od strony Parku Oliwskiego i przez Wita Stwosza, gdzie zostaję przez jednego z kierowców zaatakowany, bo "od czego mam chodnik". Docieram wiaduktem w ciągu Al. Żołnierzy Wyklętych jadąc już jezdnią i na wyczucie, ale bez problemów docieram do kwatery. Zadowolenie z wyprawy mogłoby być większe, jednak warunków się nie wybiera.

Drugi wyjazd miał miejsce przed 20-stą. Skoro jestem w Gdańsku wypada pojeździć i tym razem przez Al. Hallera początkowo po zaśnieżonej ddr-ce. Chciałem, ale znów skończyło się na denerwowaniu się z powodu powolnej jazdy. Potem już Al. Grunwaldzką i do lokalu na pizzę. Po pysznym posiłku jechałem dalej telepiąc się po drodze rowerowej, ale zostałem zaliczony jako 23 rowerzysta który przejechał tędy dzisiaj. Dalej już przez pasy rowerowe na ul. Wita Stwosza i w kierunku Morza. Przejechałem się kawałek plażą, po czym wróciłem w to samo miejsce i po DDR wzdłuż Morza. Jakoś się przejechało i na nowym odcinku drogi trafiłem na rondo rowerowe opatrzone w znaki "Ustąp pierwszeństwa". Taka ciekawostka z Gdańska. Jadę w kierunku Nowego Portu jezdnią w warunkach absolutnego chłodu, bo na liczniku pojawiło się -10 stopni C. Pewnie gdyby warunki były lepsze pojechałbym zobaczyć latarnię morską, ale widząc zawaloną śniegiem drogę odpuściłem. Pojechałem (nie wiem czy dobrze wjechałem, ale inaczej się chyba nie dało) kontrapasem na drodze krajowej 91, prawie zupełnie pustej, ale z tramwajem. Jedna z nielicznych ulic w Gdańsku z wyznaczonym kontrapasem. Przejechałem się nim po czym kolejnym kontrapasem i powrót, który chciałem zrobić szybko ze względu na wychłodzenie identyczną trasą, a dalej ulicą przez Brzeźno i w końcu Al. Jana Pawła II. Na samej końcówce ucina mi się GPS, czego niezbyt lubię.

sprawdzić
(sprawdzić jeszcze z tym co napisałem 6.01 bedąc w GD)


Rower w śnieżnej szacie na plaży w Gdańsku

Zabytkowa Latarnia Morska w Sopocie
Jednokierunkowa droga rowerowa w Gdyni
W drugą stronę opatrzona znakami zakazu wjazdu dla rowerów
Oczekując na zielone światło na kontrapasie rowerowym
Z serii: nie ma się czym chwalić. Szerokość na wiadukcie jest ograniczona.
W Gdańsku wiele głównych ulic oprócz wybudowanych dróg rowerowych wzdłuż nich ma dopuszczony ruch rowerów po chodniku
Ozdoby na jednej z głównych ulic Gdańska

Gdańsk Śródmieście, Park Oliwski, wzdłuż linii brzegowej

Czwartek, 5 stycznia 2017 | Komentarze 0

Po nocnych, dość obfitych opadach śniegu dziś jazda w kompletnie zimowych warunkach. Ilości śniegu które się pojawiły prawie, że całkowicie uniemożliwiły jazdę rowerem szczególnie po drogach rowerowych. Tym bardziej źle, bo takich warunków w zimę nie pamiętam bym kiedyś przeżył, a na śnieg jeżdżąc w Częstochowie nie narzekałem, a wręcz mi go brakowało. Stało się przewrotnie i dostałem śnieg w Gdańsku. Najpierw nad Morze dotarłem przez pasy rowerowe w Al. Jana Pawła II, po którym w większości nie jechałem. Nosiłem się dzisiaj z zamiarem dojechania do Gdyni, jednak po przyjeździe nad Bałtyk uznałem, że to bezsensowne męczyć się w tak silnym wietrze, tak ujemnej temperaturze (na licznik wskoczył minus) i po bardzo zaśnieżonych szlach wzdłuż linii brzegowej. Na jednym z zejść wyszedłem na moment na plażę ujrzeć wzburzone Morze i przejechałem się dosłownie kawałek po DDR wzdłuż linii brzegowej i postanowiłem pojechać do miasta. Tu pojechałem w kierunku Śródmieścia m.in. przez Al. Grunwaldzką i Al. Zwycięstwa po drogach rowerowych (których oczywiście widać nie było) męcząc się po śniegu. Zaśnieżone całkowicie, a średnia prędkość z wczoraj okazała się być jednak dobra w porównaniu do jazdy dzisiejszej. W końcu dojechałem do Śródmieścia i tu przejechać się przez główną ul. Długi Targ. Zobaczyłem Ratusz i Fontannę Neptuna, a potem podjechałem nad Mołtawę i gdański Żuraw. Zbieg okoliczności sprawił, że znalazłem się na głównej stronie Gdańska jako rowerzysta radzący sobie w pierwszym dniu zimy, a podpisano film "Jak Gdańszczanie radzą sobie na śniegu" (do obejrzenia tutaj: http://www.gdansk.pl/wiadomosci/ZOBACZ-jak-gdansz... Tu powoli zaczyna już zapadać zmrok, a do tego ręce już kostniały. To nie lato, pora więc wracać. I tak trochę po jezdniach ze względu na ośnieżenie, a potem już wzdłuż drogi S89, wzdłuż której podobno jechałem po drodze rowerowej. Po rozeznaniu terenu dotarłem w końcu do okolic Tunelu pod Martwą Wisłą i tu wyszedłem na przystanek. Po około kwadransie oczekiwania w końcu przyjechał specjalnie wyposażony autobus do przewozu rowerów, oczywiście z rowerem jechałem jedyny. Przejechałem się Tunelem pod Martwą Wisłą, którym dzięki braku drobnych pieniędzy pojechałem za darmo, jednak uważam, że pobieranie opłat od rowerzystów za przejazd tunelem w sytuacji gdy nie mają innego wyjścia to lekka przesada. Inną kwestią jest fakt, że w lato tylko 8 rowerzystów zmieści się do autobusu, a pozostali muszą czekać. Wysiadam w kompletnie zaśnieżonym miejscu niedaleko stadionu Energa Gdańsk i odnajdując jakoś drogę rowerową kieruję się na kwaterę jadąc po zaśnieżonych bocznych drogach i drogach rowerowych które czasem widać tylko na znakach pionowych. Jechałem m.in. po ulicy z zakazem wjazdu który "nie dotyczy rowerów" - kontraruch. Takich ulic w Gdańsku jest ogrom. W końcu udało się dotrzeć do kwatery i się ogrzać po dość męczącej jeździe. Zrobiłem niewiele ponad 30 kilometrów, a zmęczenie ogromne.

Drugi wyjazd nastąpił o 19-stej. Pojechałem w kierunku ul. Wita Stwosza na której wyznaczone są pasy rowerowe. Jedynie po nich było sens tu jeździć, choć i one zawalone śniegiem. Niestety więcej jedzie się po jezdni, ale chociaż nie grzązłem w zaspach tak jak to miało miejsce na ddr-kach m.in. na wiadukcie w ciągu Al. Żołnierzy Wyklętych. Wiadukt ładny, ale by go przejechać musiałem nadłożyć sporo sił. W końcu po jeszcze pokonaniu kilku zasp docieram na ul. Wita Stwosza. Zastosowano tu dość ciekawe rozwiązanie: rozdzielenie ruchu samochodów i rowerzystów przy skrzyżowaniach (tu jeśli wjechałem jednak to na własne życzenie grzązłem w zaspie, a miejsce poznałem chyba lepiej dzięki mapom Google) oraz sygnalizacje wyposażone są także w mały sygnalizator trójkomorowy dedykowany rowerzystom, który zapala się nieco wcześniej (podobno aż 6 sekund) niż zielone dla samochodów. Jadąc tą ulicą spotkała mnie zamieć śnieżna, a więc kolejna porcja śniegu. Po przejechaniu tej ulicy zjechałem na chodnik z dopuszczonym ruchem rowerów i znalazłem się nieco przypadkiem w rejonie Parku Oliwskiego, który przyciągnął mnie z daleka swoim wystrojem. Od razu skojarzyłem, że to w tym właśnie miejscu jest wiele pięknych ozdób świątecznych w Gdańsku. Tu zakaz rowerów, a więc przeszedłem się chwilę po Parku. Po zwiedzaniu pojechałem w końcu w kierunku Morza głównie ulicami nadającymi się w jakiś sposób do jazdy, w każdym razie jako tako się jechało. Nieskuteczne były próby zjeżdżania na drogi rowerowe. W końcu dotarłem nad Morze w okolicy Jelitkowa i przejechałem się wzdłuż linii brzegowej do Mola w Brzeźnie. Mimo bardzo trudnych warunków i zasp pokonywanych szczególnie na wyjściach na plażę (tam nawiewało znad Morza) był to najlepszy kawałek drogi z prostego względu - jechałem wzdłuż Morza. Znów po przerwie w zamieci śnieżnej zaatakowała następna. Po dojechaniu do mola w Brzeźnie, odbijam już na Al. Jana Pawła II i dalej najkrótszą trasą. Warunki bardzo ciężkie i średnia przyjemność z jazdy szczególnie, że zima tu przyszła dopiero dzisiaj, jednak w jakiś sposób pocieszał sam fakt jeżdżenia nad morzem i zbierane wspomnienia. Średnia prędkość z trasy wieczornej to niewiele ponad 10km/h. Z dzisiejszego dnia jednak zapamiętam najbardziej wiatr i zamiecie śnieżne.


Taką pogodę miałem w pierwszym dniu nad Morzem. Wietrzenie i śnieżnie.

Fontanna Neptuna i ozdoby świąteczne na głównej ulicy w Gdańsku

Tutaj podobno jest jakaś droga rowerowa (w kierunku Tunelu pod Martwą Wisłą)

Tu gdzie stoi rower jest przestrzeń dla rowerzystów oddzielona od ruchu samochodów (tuż przed skrzyżowaniem)
Rower tonie w śniegu i zaspach śnieżnych

Ozdoby w Parku Oliwskim I
Ozdoby w Parku Oliwskim II
Ozdoby w Parku Oliwskim III

Rower na zaśnieżonej drodze rowerowej wzdłuż linii brzegowej

Przyjazd do Gdańska i molo Brzeźno

Środa, 4 stycznia 2017 | Komentarze 0

Przyjazd do Gdańska.
Na 20:30 zameldowałem się w Gdańsku Głównym. Po skręceniu kierownicy i ogarnięciu bagaży czas pojechać w kierunku kwatery. Z powodu, że nie było opóźnienia to postanowiłem pojechać nieco dłuższym wariantem trasy mimo dość sporego obciążenia pleców swoim bagażem. Podczas tej jazdy przeżyłem warunki wiatrowe, w jakich do tej pory nie przyszło mi jeździć. Na drogach rowerowych (którymi w większości wiodła trasa) lekki śnieg, który nie utrudniał jazdy. Obawiałem się w trakcie drogi do Gdańska czy jazda ddr-kami będzie w ogóle możliwa, ale dało się jechać. Jazda nie należała do tych najbardziej komfortowych jednak kierowała mną radość z jazdy po Gdańsku. Mimo wszystko do kwatery dojechałem ze średnią 14,5km/h.? Taką ciekawostką, którą spotkałem na DDR wzdłuż Al. Zwycięstwa były rzadko się spotyka były małe, symboliczne linie rozdzielające pasy ruchu dla rowerów. Parę kilometrów dalej na gdańskim Wrzeszczu spotkałem licznik zliczający liczbę rowerzystów w ciągu dnia i roku. Z początku chyba mnie nie policzyło, więc musiałem wrócić i przejechać jeszcze raz bo taka jazda musiała się liczyć. Oprócz tego oczywiście czerwone przejazdy rowerowe i podpórki przy większości ruchliwszych skrzyżowań, które tam są normą.
Po rozładowaniu bagaży w kwaterze mimo już późnej pory i niekorzystnych warunków postanowiłem jeszcze pojechać i zobaczyć dzisiaj Morze Bałtyckie. I tak dotarłem tam ddr-kami i w końcu dojechałem do pasów rowerowych w Al. Jana Pawła II. Oddali je tu do użytku niespełna jakiś czas temu. Dla tych co nie mają życzenia jechać obok innych samochodów na chodniku dopuszczony jest ruch rowerów. Oczywiście droga w kierunku Morza to była również walka z wiatrem momentami tak silnym, że aż strach jechać po jezdni. Nie wspomnę już o tym, że wcześniej w Al. Rzeczypospolitej jadąc ciągiem pieszo-rowerowym dosłownie wiatr zawrócił mnie w drugą stronę (wszystko było pod kontrolą). Po przejechaniu pasami rowerowymi dalej przez Park i w końcu zobaczyłem Morze w Gdańsku. Niebywałe i niezapomniane uczucie, w większości zalana plaża i ogromny wiatr. Po lewej stronie światełka, a było to molo w Sopocie. Przejechałem się jeszcze dosłownie kawałek DDR-ką wzdłuż Morza, lecz po kawałku drogi wybrałem się w drogę powrotną. Powrót już nieco bardziej z wiatrem, ale to nie oznaczało, że był dużo szybszy. Spadło też trochę śniegu. Zahaczyłem jeszcze po drodze o restaurację by zjeść coś ciepłego. Powrót do kwatery kilkanaście minut po północy. Tak zleciał mi pierwszy wieczór w Gdańsku.


Rozpoczynamy przygodę - na DDR wzdłuż ul. 3 Maja w Gdańsku

Centrum i na Gnaszyn

Wtorek, 3 stycznia 2017 | Komentarze 0

Do Centrum, wieczorem na Gnaszyn. Warunki zimowe.

Serwis, wieczorny: wał nad Wartą, Lasek Aniołowski

Poniedziałek, 2 stycznia 2017 | Komentarze 0

Rano nie chciało się zebrać, ale zgodnie z zamierzeniem dziś miał być dzień bez większej jazdy. Popołudniu do serwisu w śnieżnej aurze. Okazało się, że trzeba było dokonać wymiany klocków hamulcowych. Co jak co, ale niewymieniane były prawie rok czasu. Powrót przez św. Kazimierza i Zacisze, na pasach rowerowych jazda po błocie pośniegowym.
Wieczorem zgadałem się na jazdę z Damianem. Na 20-stą dojechałem w okolice Estakady i razem jedziemy trasą zaplanowaną przez Damiana tak by było jak najwięcej jazdy po śniegu. Pojechaliśmy w kierunku Rakowa PKP, a potem wałem nadwarciańskim, Legionów i do dróżek koło węzła, Warszawską i przez Lasek Aniołowski do Korytarza Północnego, Al. Wyzwolenia i dalej już wzdłuż tramwaju i przez M. Cassino od Tysiąclecia już samotnie. Bardzo udana jazda i wiele tematów do rozmowy. Powrót przed 22-gą.